Hæðarlínur, tala og nafn færð á pappír og allt í einu get ég haldið á heilu fjalli.
Pappírinn er fisléttur en samt finn ég þyngd fjallsins því uppdrátturinn kemur hugmyndinni um fjallið svo vel til skila og í huganum get ég valið um að sjá fjallið fyrir mér blátt í fjarska eða að tylla mér á tindinn og horfa vítt og breitt.
Landakort draga upp svipbrigði landsins á myndmáli. Kortið er flatt en gefur samt hugmynd um dýpt dala, stærð vatna, lengd fjarða og vekur minningar um eyðifegurð annesja og mikilfengleik fjalla. Uppdrættirnir færa landslag í mælanlegt form með línum og tölum en síðan koma minningar og örnefni og bæta við sögum, lífi og lit.
Þegar ég skoða landakort leggur hugurinn af stað í ferðalög. Þýtur stundum hratt og fer langar vegalengdir á andartaki. Fer sér oftar hægt, staldrar við og ég týni sjálfri mér á milli skemmtilegra örnefna. Vaðalþúfa, Púðurtjörn, Ampapollur, Pyttlur.
Landakortin gera mér kleift að strjúka fingri yfir fjöll og dali, teikna hringi utan um læki og fossa. Þegar ég sker kortin í hluta og brýt þau saman í myndir þá get ég flutt fjöll úr stað og fært heilu stöðuvötnin á milli landshluta eins og ekkert sé
Lágmyndir
Ég bý til lágmyndir úr alls konar pappír. Úr gömlum bókum, landakortum, uppdráttum, útsaumsmynstrum, tímaritum, dagatölum, verðlistum, origami pappír eða hvaða fallega pappír sem er. Ég sker pappírinn í búta, brýt í origamiform og raða saman svo úr verður myndverk. Pappírinn sauma ég svo og lími á striga eða tré.
Sem barn eyddi ég löngum stundum á byggðasafninu heima í Skógum undir Eyjafjöllum og skrautkringlur eru innblásnar af gömlum útskurðarmynstrum sem er að finna á safninu. Ég hef líka alltaf verið heilluð af kviksjám, hringlaga steindum gluggum og get unað mér oft og lengi við að raða saman litum og formum.
Skrautkringlur eru blekteikningar á pappír, límdar á trékringlur sem eru 10cm í þvermál og 3cm á þykkt.
Mynstrin eru innblásin af gömlum útskurðarmynstrum á byggðasafninu í Skógum undir Eyjafjöllum. Sem barn undi ég mér löngum stundum á safninu og enn í dag finnst mér safnið alveg einstakur staður fullur af gersemum sem kveikja í mér löngun til að búa eitthvað til.
Veggskraut eru akrýlmálverk, 40cm í þvermál, máliuð á gömul, ónotuð, tunnulok.
Landfuglar svífa á fjallavængjum, teygja fram fosshálsa og sperra sín mosastél.
Þegar pappírsferningur er brotinn saman í fugl þá sést aðeins hluti yfirborðsins. Skemmtileg örnefni lenda kannski inni í vængnum eða undir goggnum þannig að ekki er hægt að lesa þau, en þau eru þarna samt og koma í ljós ef fuglinn er tekinn í sundur seinna meir. Þegar ég handfjatla kortin rýni ég í örnefnin og reyni að átta mig á hvað hver fugl heitir. Þannig hef ég fundið jökulhana, fjarðarkollur, nesjanefi, látralóur og margar aðrar áhugaverðar tegundir. Ég mæli með því að eigendur landfugla gefi sér tíma til að rýna í örnefnin á sínum fuglum og gefa þeim nöfn.
Haustið 2006 sá ég gömul landshlutakort af Íslandi í stöflum í Bókval á Akureyri. Þau kostuðu næstum því ekki neitt. Þetta voru landshlutarnir sem enginn hafði viljað kaupa, endalaus Langanes, afskipt svæði á hálendinu, ystu tangar á Vestfjörðum. Ég fann til með þessum landshlutum sem höfðu orðið útundan og keypti öll kortin. Svo fór ég á bókasafnið og fékk lánaða bók um origami og lærði að brjóta fugla.
Oftast sker ég hvert landshlutakort í nokkra minni landshluta og bý til fugl úr hverjum þeirra, en stundum verður eitt kort einn fugl. Kortin bíða þess svo í fuglslíki að vera brotin aftur í sundur, sléttuð og látin vísa veginn af stað.
Ég bý til perlur úr íslensku landslagi og þræði upp á band svo hægt sé að hafa Ísland með sér um hálsinn hvert sem maður fer. Pappírsperlurnar eru úr gömlum landshlutakortum og landabréfabókum, límdar og vel lakkaðar, síðan nota ég alls konar aðrar perlur, skeljar og steina sem ég þræði upp á hörband svo úr verða Landfestar.
Ég nota alls konar dýrindispappír í perlur og bý til Skrautfestar.